Hangi dönemde geçtiğini bir türlü anlayamadığımız dizi. Sanki 80’li yılların bilim kurgu filmleri havası taşıyor. Kullanılan teknolojik cihazlar o döneme ait iken, günümüz teknolojisine sahipler. Bir çok kötü eleştirinin sebebi de bu karmaşadan kaynaklanıyor gibi.
Dizimizin başrollerini Emma Stone (Annie) ve Jonah Hill (Owen) paylaşıyor. Hayatlarında bir çok sıkıntı yaşayan Annie ve Owen‘in yolları, psikoterapiyi ortadan kaldıran yenilikçi bir tedavi yönteminin deneyinde kesişiyor.
Annie, günden güne yaşayan tipik bir bağımlı gibi gözüken aslında geçmişte yaptığı hatalarla yüzleşemeyen, her ne kadar güçlü görünse de aslında zayıf bir karakterdir.
Owen ise zengin ve kalabalık ailesi tarafından dışlanmış, kendine güveni olmayan ve bir yandan da şizofreni ile mücadele eden bitik bir karakter.
Bahsettiğim deneye dönecek olursak, bir grup bilim adamı, psikolojik sorunlarınızı terapiye ihtiyaç kalmadan çözebilecek bir tedavi yöntemi üzerinde çalışmaktır. A, B ve C adı verilen hapların kullanıldığı üç aşamadan gerçekleşen yapay zeka destekli tedavi aşama aşama sorunlarınız ile rüyada yüzleşmenizi ve böylelikle tedavi olmanızı sağlıyor.
Bir şekilde ayrı ayrı bu deneye katılmaya karar veren Owen ve Annie yapay zeka tarafından birbiri ile eşleştirilir ve rüyaları -görüleri- birlikte olmaya başlar. Bir çok rüyada birlikte yer alan Annie ve Owen sorunları ile birlikte başa çıkarken birbirlerinin hayatlarına da bir açıdan misafir olmuş olurlar.
Sevenlerin çok sevdiği, sevmeyenlerin ise nefret ettiği dizi hakkındaki yorumuma gelirsek şu gelişmekle gelişmemek arasında kalmış teknoloji ve zaman çizgisi ayrı bir tat katmış. Ayrıca Owen ve Annie‘nin deney sırasında yaşadığı olaylar son derece eğlenceliydi. İlk bölümlerde olaylar havada kalıyor gibi gelse de sonlara doğru bağlantılar kurulmaya başlıyor. Yine de bir film süresinde anlatılabilecek bir konuya ve olaylar zincirine sahipken 10 bölüm izlemek çoğu kişiye gereksiz gelecektir. IMDB’de 8.1 alan dizi eğer zamanınız ve sonuna kadar dayanabilecek sabrınız varsa izlemeye değer.
“Maniac” için bir görüş